Przystanek Alaska (oryginalny tytuł: Nothern Exposure), amerykański serial emitowany w latach 1990 – 1995. To nie tylko serial kultowy – to szczególny pod wieloma względami fenomen. W Polsce emisję podjęła „Dwójka” w roku 1993. Dwa pierwsze sezony liczyły tylko 16 odcinków (8 odcinków na sezon), ponieważ nikt nie wierzył w…
„Możesz być kim chcesz, ale… Nie wyrażaj głośno swojej opinii, bo to bezczelne. Nie bądź zdecydowana i stanowcza, bo pomyślą, że jesteś uparta. Nie ubieraj się inaczej niż wszyscy, bo ich przestraszysz. A przede wszystkim nie próbuj być niezależna, bo to zniechęca chłopców. Dobrze? Nie!” – oto treść pisana i…
Michael Haneke zalicza się do grona najwybitniejszych współczesnych twórców filmowych. Tworzy autorskie kino zmuszające do myślenia i wżerające się pod skórę. Estetycznie oszczędne, a wręcz surowe, potrafi przytłoczyć złożonością i ciężarem treści… Wstęp To kino dla wymagających widzów – ambitne i nielubiące intelektualnych leni. To kino rozwijające wrażliwość, skłaniające…
Betty Blue, francuski melodramat erotyczny, to filmowa adaptacja powieści Philippe’a Djian, zatytułowanej 37,2° rano – film de facto także nosi ten tytuł, choć popularność zdobył pod tytułem amerykańskim. Słowu „blue” towarzyszy dwojakie znaczenie: dosłowne, związane z planszą w kolorze niebieskim, która otwiera i zamyka film, i przenośne – związane…
Uwaga! Niniejsza recenzja filmu pt. „Arrival” zawiera spojlery oraz odniesienia do opowiadania pt. „Historia twojego życia” Teda Chianga (samodzielną recenzję opowiadania przeczytasz tutaj: http://tosterpandory.pl/historia-twojego-zycia-ted-chiang-recenzja-literacka-bez-spojlerow/). Słowem wstępu nadmienię, iż polski dystrybutor filmu znów popisał się inwencją w tłumaczeniu tytułu – bowiem na świecie „Arrival” zafunkcjonował jako „Przybycie”, a w Polsce…
O Yorgosie Lanthimosie mówi się, że jest czołowym reprezentantem greckiej nowej fali. Ten postulat jest najmniej istotny. Genialny Grek tworzy w pełni autorskie kino, niepozwalające z żadnym innym się porównać – kino, dla którego kategorie takie jak dramat psychologiczny i dramat społeczny, wzbogacone o elementy absurdalnego czarnego humoru, zdają się…
Rozmyślania po filmie… Asimov trzy podstawowe prawa regulujące “egzystencję robota” sformułował w latach 40. ubiegłego wieku, a więc na długo przed tym, zanim potrzeba precyzyjnego zdefiniowania “natury” sztucznej inteligencji stała się uzasadniona wymiernym postępem technologicznym. Ograniczając niniejsze przemyślenia właśnie do samej “natury” SI, rozpatrując rzecz dziś ― z pułapu XXI…
„Suspiria” (1977) – Dario Argento, mistrz kina grozy i gore Mówiąc o włoskich arcydziełach sztuki filmowej, nie sposób nie wspomnieć Felliniego – on to nauczył nas uwielbiać ów charakterystyczny włoski przepych: sceny pełne ekspansywnej gestykulacji, wysmakowane kompozycyjnie kadry, historie opowiedziane symbolicznym językiem kamery i naturalnością kreacji aktorskich. Inny włoski mistrz…
Film Vicky Cristina Barcelona w reżyserii, powszechnie znanego i szanowanego w filmowym światku, Woody’ego Allena, został obsypany wieloma nagrodami. Do najważniejszych z nich należy niewątpliwie Złoty Glob za najlepszy film i Oscar dla Penelopé Cruz (całkowicie zasłużony za niełatwą rolę Marii Eleny). Film ten, entuzjastycznie przyjęty przez widzów i…
Gwiezdne Wojny 7. Przebudzenie mocy. Pseudorecenzja Lord Wader jest wszędzie, i klony i Czubaka – wszędzie są. Jako klocki, karty, ciastka, tornistry, piórniki, chusteczki do nosa – boję się podnieść deską klozetową, żeby nie usłyszeć marsza imperatorskiego i nie zobaczyć świetlistego miecza. Ciemna strona, i jasna strona mocy już dawno trafiły…
Mnóstwo negatywnych głosów na temat filmu pt.: „Interstellar” kursuje w sieci – czas na recenzyjny głos Tostera Pandory. Proszę Państwa, problem z odbiorem tego filmu wynika raczej ze zbyt swobodnej i karkołomnej interpretacji definicji gatunku science-fiction niż z osobliwego gustu. O gustach w tej recenzji dyskutować nie będziemy – szanuję…
Przekroczyć samego siebie – moje refleksje zainspirowane twórczością Wernera Herzoga… Bez wątpienia za wielką indywidualność można uznać niemieckiego reżysera, scenarzystę i producenta – Wernera Herzoga. Podczas kręcenia filmu Fitzcarraldo w 1982 roku, powiedział o sobie: „Nie powinienem robić więcej filmów. Moje miejsce jest w domu wariatów” (Ludzie kina –…
Są takie kreacje aktorskie, które buduje się oszczędnie pod względem użytych środków stylistycznych, a które zapadają w pamięć jak najżarliwszy krzyk, najpierw dobitnie przykuwając uwagę. Do takich kreacji zalicza się popis Holly Hunter w „Fortepianie” Campion czy Meryl Streep w „Sprawie Kramerów” Bentona. A także Julianne Moore w „Still Alice”…
„Fortepian” („The Piano”, 1993) w reżyserii Jane Campion, która również napisała scenariusz do tego filmu nagrodzony Oscarem, to bezspornie – arcydzieło sztuki filmowej i osobiste artystyczne zwycięstwo Campion. Wybitnie zrealizowane pod względem kompozycyjnym i wysmakowane zdjęcia (Stuart Dryburgh), aktorzy, którzy istnieją na ekranie, stopieni ze swoimi postaciami (wyróżnione Oscarem Holly…
Ten film jest delikatny i ostry zarazem. Erotyczny, powłóczysty i kompletnie niewinny. Tak jak przesycone płomiennym pragnieniem i niewinnością jest chłopięce marzenie, by zbliżyć się do niej – do kobiety idealnej, kobiety wyłonionej na powierzchnię życia z samego centrum sennych życzeń i widziadeł… Reżyser „Męża fryzjerki”, Patrice Laconte, w…
Najnowszy Mad Max to pomnik twardszy niż ze spiżu, upamiętniający stary dobry gatunek pod tytułem „Kino Akcji”. Dokładnie na takie filmy warto chodzić do kina – nie tylko dla coraz wyraźniej doskonalonych efektów 3D, ale dla wartkości, prędkości i intensywności, która wtłacza w fotel i która w kluczowych momentach nakazuje…
Przystanek Alaska – recenzja genialnego serialu
Osoba mówi – Chłop korporacyjny
Wszystko na sprzedaż: Azja Express, edycja 1
Utracona droga do Raju
Pogarda, czyli system kastowy w Polsce
Lekcja 13 – Pierwsze przykazanie niegłupiego pisarza!
Europa z perspektywy tysiąca lat
Dlaczego ludzie wracają w kosmos
Zupełnie inne życzenia z okazji Dnia Matki!
Mem – Informacja o śmierci, Manchester 2017
Mem – Opole 2017
Feministyczna Ania z Zielonego Wzgórza – recenzja nowego serialu!
Gilbert i George : kolaże, witraże
Jeff Koons: prowokacja w stylu pop
Mimmo Paladino – w stronę klasyki i transawangardy
Roy Lichtenstein, pop art, czyli sztuka z Myszką Miki w tle
Joseph Beuys – szaman, artysta, działacz
Julian Schnabel malarz i reżyser
Tony Oursler – sztuka video
Yves Klein – krótka historia
Andy Warhol i jego filmy
Georg Baselitz – malarstwo i rzeźba
